Siła podstawą każdego sportu cz.2

Siła podstawą każdego sportu cz.2

Międzypłciowe różnice w sile mięśniowej

Różnice w sile mięśniowej między kobietą a mężczyzną stanowią jeden z przejawów podziału płciowego. Siła absolutna u kobiet nie uprawiających sportu wyczynowego jest mniejsza niż u mężczyzn średnio o 40-50%, natomiast różnice międzypłciowe w wartościach siły względnej są znacznie mniejsze (20-30 procent) i inne dla poszczególnych części ciała. Podobne różnice występują między zawodniczkami a zawodnikami wysokiej klasy reprezentującymi zbliżony poziom sportowy i tę samą dyscypliną sportu.

Uważa się, że u kobiet zwiększenie siły mięśniowej następuje przede wszystkim dzięki adaptacji układu nerwowego (głównie poprzez zwiększenie liczby zaangażowanych jednostek motorycznych podczas ruchu oraz częstotliwości ich pobudzenia) oraz doskonaleniu techniki ćwiczenia. Wśród kobiet mniejsze w porównaniu z mężczyznami znaczenie w zwiększeniu siły mięśniowej odgrywa hipertrofia (przerost) włókien mięśniowych. Ważne różnice u obu płci odgrywa układ hormonalny, a zwłaszcza poziom testosteronu. Wśród mężczyzn wyjściowy, czyli przedtreningowy poziom tego hormonu jest znacznie wyższy. Poziom potreningowy testosteronu również jest u nich wyższy, wpływają na to reakcje anaboliczne organizmu. Wysoki poziom testosteronu może mieć istotny wpływ na wcześniejsze włączanie większej liczby jednostek motorycznych i osiąganie maksymalnej częstotliwości ich pobudzania, co w efekcie umożliwia szybsze rozwinięcie siły maksymalnej.

Kobiety, pomimo iż są zdecydowanie słabiej determinowane jeśli chodzi o siłę mięśniową, zrobiły w ostatnich latach ogromy postęp w sportach siłowych przekraczając bariery ciężarów zarezerwowanych do niedawna wyłącznie dla mężczyzn. Przykładem może być wynik zawodniczki rosyjskiej uzyskany na World Game 2005, gdzie Karpova Galina ważąca 123 kg uzyskała w przysiadzie ze sztangą wynik 305 kg, a w wyciskaniu sztangi leżąc 195 kg! Są to wyniki fenomenalne.

Trzy etapy

Proces przygotowania siły mięśniowej sportowców powinien składać się z trzech etapów:

» Etap pierwszy – wszechstronne przygotowanie siłowe, obejmujące kształtowanie wszystkich grup mięśniowych zawodnika, bez uwzględnienia jego specjalizacji sportowej

» Etap drugi – ukierunkowane przygotowanie siłowe, w czasie realizacji którego zwraca się uwagę na to, aby mięśnie pracowały w sposób zbliżony lub typowy dla wybranej dyscypliny sportowej

» Etap trzeci – specjalne przygotowanie siłowe polegające na rozwijaniu siły tych mięśni, które mają istotny udział w wybranej dyscyplinie sportowej (z jednoczesnym kształtowaniem innej zdolności motorycznej)

Każdy z tych etapów jest niezwykle istotny, począwszy od etapu pierwszego, który ma dać zawodnikowi stabilny fundament siły mięśniowej poprzez etap drugi, w którym trening siłowy jest zbliżony do tego, co dana dyscyplina sportowa wymaga od zawodnika w obrębie tej zdolności oraz etap trzeci, czyli etap specjalnego przygotowania, który jest już wąską specjalizacją.

Michał Wilk

Facebook Comments
1 comment

Artykuły użytkownika

Najnowsze

Najczęściej komentowane

Facebook Comments